Henryk Matuszczyk urodził się 6 lutego 1936 roku w Sławkowie i zmarł 19 sierpnia 2000 roku w Gdyni. Był on postacią istotną dla polskiej Marynarki Wojennej, pełniąc funkcję oficer dyplomowanego oraz osiągając stopień kontradmirała.
Jako nawigator morski, Matuszczyk odegrał kluczową rolę w wielu operacjach morskich, a jego doświadczenie i profesjonalizm na pewno przyczyniły się do wielu sukcesów w tej dziedzinie.
Wykształcenie
W 1954 roku Henryk Matuszczyk zakończył edukację w Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Następnie podjął studia na Wydziale Pokładowym w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. W 1958 roku, za sprawą ówczesnego dowódcy Marynarki Wojennej, kontradmirała Zdzisława Studzińskiego, Henryk Matuszczyk uzyskał pierwszy stopień oficerski.
W latach 1969-1971 kontynuował swoje kształcenie na Wydziale Dowódczym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte, gdzie zdobył tytuł oficera dyplomowanego. Następnie, w okresie 1981-1982, wziął udział w Podyplomowych Studiach Operacyjno-Strategicznych w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego im. gen. broni Karola Świerczewskiego. Dodatkowo, w 1979 roku ukończył kurs przeszkolenia oficerów szczebla operacyjnego.
Przebieg służby
Henryk Matuszczyk rozpoczął swoją karierę wojskową na stanowisku pomocnika dowódcy ORP „Dzik”, które objął po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej. Jego pierwsze zadanie miało miejsce w dywizjonie trałowców Brygady Ochrony Wodnego Rejonu Głównej Bazy Marynarki Wojennej w Helu. Na przestrzeni czasu pełnił podobne obowiązki na bliźniaczych trałowcach bazowych projektu 254M, takich jak OORP „Mors” oraz „Bizon”.
2 czerwca 1965 roku, Matuszczyk awansował na zastępcę dowódcy ORP „Delfin”, co również dotyczyło projektu 254M, w 13. dywizjonie trałowców bazowych 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Następnie, 30 listopada tego samego roku, rozpoczął dowodzenie trałowcem bazowym ORP „Krogulec” projektu 206F. Od 17 listopada 1967 roku objął dowodzenie ORP „Orlik” oraz I grupą okrętów w 13. dywizjonie trałowców.
W dniu 13 listopada 1971 roku został starszym pomocnikiem szefa Wydziału Operacyjno-Szkoleniowego Sztabu 9. Flotylli Obrony Wybrzeża. Kolejnym krokiem w jego karierze miało miejsce 6 grudnia 1973 roku, gdy objął funkcję szefa Wydziału Organizacyjnego i Planowania w Sztabie Komendy Portu Wojennego Hel, a następnie został szefem Sztabu Komendy Portu Wojennego Hel.
25 października 1978 roku, Matuszczyk objął dowództwo nad 13. dywizjonem trałowców bazowych. Od 4 czerwca 1983 roku pełnił funkcję szefa sztabu, a także I zastępcy dowódcy 9. Flotylli Obrony Wybrzeża im. kontradm. Włodzimierza Steyera. W okresie od 19 sierpnia 1983 roku do 19 lutego 1993 roku dowodził 8. Flotyllą Obrony Wybrzeża w Świnoujściu.
24 lutego 1993 roku, przekroczył kolejną barierę w karierze, zostając komendantem-rektorem Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. Jego zawodowa służba wojskowa zakończyła się 3 października 1994 roku.
Awanse oficerskie
Henryk Matuszczyk, zasłużony oficer, przeszedł szereg awansów w swojej karierze wojskowej, które świadczą o jego umiejętnościach i lojalności wobec służby. Oto lista jego awansów:
- podporucznik marynarki – 9 października 1958,
- porucznik marynarki – 15 września 1961,
- kapitan marynarki – 15 lipca 1966,
- komandor podporucznik – 5 października 1971,
- komandor porucznik – 24 września 1975,
- komandor – 25 września 1981,
- kontradmirał – 9 listopada 1992.
Odznaczenia
Henryk Matuszczyk został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi oraz wyjątkowy wkład w służbę dla kraju. Oto niektóre z nich:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1985 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany w 1978 roku,
- Srebrny Krzyż Zasługi, który przyznano mu w 1973 roku,
- Medal Za Ofiarność i Odwagę, nadany w 1975 roku,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, przyznany w 1978 roku,
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, który otrzymał w 1982 roku.
Oceń: Henryk Matuszczyk